در میان تجارتهای مختلف، کالایی که از علاقه بیشتر مردم جهان برخوردار باشد، سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص میدهد و تاجران این حوزه با حجم سود بیشتری روبهرو هستند. تعدد تولیدکنندگان در کنار تنوع محصول و اقبال مصرفکنندگان همگی دست بهدست هم میدهد تا رقابت بر سر تولید باکیفیت ارمغان این بازار شود.
بر اساس آمار ارائه شده از سوی فائو (سازمان خواروبار و کشاورزی سازمان ملل متحد)، تولید چای سیاه با ۱/۲درصد رشد نسبت به سال ۲۰۰۰(۱۳۷۹) که میزان آن ۲/۱ میلیون تن بود، به ۲/۴ میلیون تن در سال (۱۳۸۹) ۲۰۱۰رسیده است. در این میان، ایران با داشتن سرانه مصرف یک کیلو و ۴۰۰ گرم چای خشک در جهان، در جایگاه چهارمین کشور مصرفکننده چای خشک در دنیا قرار میگیرد. این آمار به خوبی سهم بالای ایران از تجارت این محصول را نشان میدهد، البته سهمی که در سالهای اخیر، در اختیار چای خارجی قرار گرفته است.
چای یکی از نوشیدنیهای محبوب در جهان است و شاید بتوان گفت، پس از آب دومین نوشیدنی پرمصرف جهان به شمار میرود. این نوشیدنی نه تنها در ایران بلکه در تمام کشورها محبوبیت بسیاری دارد. طعم مطلوب و خواصی نظیر کنترل وزن، کاهش فشارخون و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی چای را به نوشیدنی رایج سراسر جهان تبدیل کرده است. این علاقه و اهمیت به این نوشیدنی به حدی است که در برخی از کشورهای جهان از جمله چین از چای به عنوان نوشیدنی دارویی استفاده میکنند. با توجه به تقاضای بالای چای و جهانی شدن این نوشیدنی، بازار تجارت این محصول نیز در سطح جهانی با استقبال زیادی روبهرو شده است.
همچنین در کشور ما صنعت چای از سال ۱۲۸۰ شمسی توسط کاشف السلطنه در شهر لاهیجان واقع در استان گیلان پایهگذاری شد و نخستین کارخانه فرآوری این محصول نیز در سال ۱۳۰۹ در باغ کشاورزی لاهیجان فعالیت خود را آغاز کرد.
چاي يک کالاي استراتژيک و از اقلام مصرفي تمام اقشار جامعه است. چاي پرمصرف ترين نوشيدني پس از آب در جهان و يکي از با اهميت ترين محصولات نقدينه آفرين در بخش کشاورزي است. چاي همواره در سبد پذيرايي خانوارهاي ايراني داراي جايگاه ويژه اي بوده است و با توجه به گردش مالي 2 تا 3 هزار ميليارد توماتي اين صنعت در کشور ميتوان گفت توجه نکردن به اين محصول مي تواند آسيب هاي جدي به بخش کشاورزي و معيشت کشاورزان، از بين رفتن فرصتهاي ايجاد اشتغال و شغلهاي پايدار در بخش توليد، فرآوري، صنايع بسته بندي و فروش بوجود آورد ضمن آنکه در پي بي توجه اي و عدم حمايت دولت و اتخاذ سياست هاي اصولي که مغاير با اصل 44 قانون اساسي ( کاهش تصدي گري دولت در بخش اقتصاد ملي ) علاوه بر کاهش توليد، افزايش نرخ بيکاري در بخش کشاورزي و صنايع تبديلي جانبي و بخش خدمات ، افزايش واردات و قاچاق را نيز به همراه خواهد داشت.
در حال حاضر سالانه در حدود 38 ميليارد دلار سهم تجارت چاي در جهان است و حدود 50 کشور و مناطق در جهان به کشت چاي مي پردازند و تقربيا بيش از 3 ميليارد نفر در بيش از 160 کشور جهان به نوشيدن چاي عادت دارند که روسيه به تنهايي 10 درصد از سهم مصرف چاي در جهان را بخود اختصاص داده اند و با توجه به عادت و فرهنگ چاي در کشورهاي پاکستان، ترکيه، عراق، افغانستان، کشورهاي مشترک المنافع، کشورهاي حوزه خليج فارس و همسايگان ايران، کشورمان را با توجه به وجود مناطق ويژه آزاد اقتصادي در نقاط مختلف کشور و دسترسي سريع تر و آسان تر به بازارهاي کشورهاي همجوار ميتواند به يک هاب منطقه اي براي فرآوري و صادرات چاي تبديل کند.